Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΙΧΑΗΛ: "ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΚΟΡΑΡΟΥΜΕ"

Την ώρα που οι παίκτες της ΑΕΛ θα παρατάσσονται στο γήπεδο για να ζήσουν την πρώτη ευρωπαϊκή πρόκληση στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου, ο Χρήστος Μιχαήλ θα αναπολεί από τον πάγκο το δικό του ραντεβού με την ιστορία...

Πριν από δεκαεννέα χρόνια ο πρώην διεθνής γκολκίπερ -και νυν προπονητής τερματοφυλάκων της ΑΕΛ- βίωσε το δικό του μύθο! Ήταν αυτός που υπερασπίστηκε την εστία των «βυσσινί» στους αγώνες με την Ξαμάξ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών -τελευταία ευρωπαϊκή παρουσία των Λαρισαίων-, είναι αυτός που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, όντας μέλος του τεχνικού τιμ της ομάδας...

Στις 5 Οκτωβρίου του 1988 η ΑΕΛ δεν κατάφερε να ξεπεράσει το εμπόδιο των Ελβετών και να προκριθεί, καθώς «προδόθηκε» στη διαδικασία των πέναλτι. Αύριο κόντρα στην πανίσχυρη Μπλάκμπερν έχει κάθε δικαίωμα να διεκδικήσει το όνειρο! «Πρωταρχικός μας στόχος μας είναι να μη δεχτούμε γκολ, γιατί πιστεύω ότι μπορούμε να σκοράρουμε» λέει ο Χρήστος Μιχαήλ, ζώντας την ομάδα από πολύ κοντά: «Φέτος η ΑΕΛ είναι πιο ποιοτική. Παίζει την μπάλα κάτω, στοιχείο θετικό όταν έχεις απέναντί σου μια αγγλική ομάδα. Αναμφίβολα η Μπλάκμπερν είναι πολύ δυνατός αντίπαλος και αυτό που πρέπει να προσέξουμε είναι να μην κάνουμε λάθη».

Ζητάμε από τον Χρήστο Μιχαήλ να μας μεταφέρει τις εικόνες που έχουν καταγραφεί στη μνήμη του από το τελευταίο ευρωπαϊκό παιχνίδι της ΑΕΛ. Ελβετία, 5/10/1988... «Θυμάμαι έντονα την παρουσία του κόσμου, τόσο στο εκτός όσο και στο εντός έδρας ματς. Ήταν φανταστικός. Για όλους εμάς τους παίκτες οι αγώνες με την Ξαμάξ ήταν μια μεγάλη εμπειρία, θα μπορούσαμε να είχαμε πάρει την πρόκριση» επισημαίνει και εξηγεί: «Στο δεύτερο ματς δεν υπολογίσαμε κάποιους αστάθμητους παράγοντες, όπως το βαρύ γήπεδο. Προηγηθήκαμε στο σκορ και έχοντας τη νίκη 2-1 από το ματς στη Λάρισα πιστέψαμε ότι όλα είχαν κριθεί. Οι Ελβετοί μας ισοφάρισαν, πέτυχαν δεύτερο γκολ, πήγαμε παράταση και πέναλτι. Εκεί έπαιξε ρόλο το βαρύ γήπεδο, γιατί έπρεπε να εκτελέσουμε τα πέναλτι με δύναμη. Αστοχήσαμε και στα τρία, η Ξαμάξ ευστόχησε και προκρίθηκε».

Δεν υπάρχουν σχόλια: