Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ: "ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥ Η ΑΦΗΝΙΑΣΜΕΝΗ ΛΑΡΙΣΑ"

Μου αρέσει πολύ η... αφιονισμένη Λάρισα! Αυτή που είδα από το 50 μέχρι το 80 (αλλά και μετά) όχι μόνο να μη σηκώνει τα χέρια μετά το 2-0, αλλά να «τρελαίνεται», να κλείνει τους γηπεδούχους στην περιοχή τους και να τους βομβαρδίζει, δίνοντας στο παιχνίδι ένα ρυθμό που αιφνιδίασε τους πάντες.

Η ΑΕΛ ως «φιλοσοφία», στην καλή εποχή της, ήταν μια ομάδα που ζούσε «επικίνδυνα», αφού πάντα αγαπούσε το επιθετικό ποδόσφαιρο.

Η... παρούσα ΑΕΛ, αυτή του Γιώργου Δώνη, είναι πιστή σε αυτή τη συνταγή και αυτό ξέρει να κάνει καλύτερα μέσα στο γήπεδο. Να επιτίθεται!

Μπορεί κάποιοι να πουν πως η συγκεκριμένη λογική το πιθανότερο είναι να αποφέρει ζημιές παρά κέρδη σε έναν αγώνα, ειδικά αν παίζεις εκτός έδρας με αντίπαλο που έχει «ειδικό βάρος».

Κι όμως χθες το βράδυ ήταν οι λεπτομέρειες που έκαναν το 2-1, 3-1 και όχι 2-2 και προς τιμήν των παικτών την Λάρισας και του προπονητή τους δεν προσπάθησαν σε καμία περίπτωση να φύγουν από το «Γκούντισον Παρκ» με μια αξιοπρεπή ήττα, αλλά με πραγματικό (βαθμολογικό) κέρδος.

Αν το ψάξουμε λίγο, μπορούμε ίσως να πούμε πως αν η ΑΕΛ έπαιζε νωρίτερα με... πραγματικό 4-3-3 και όχι με -περισσότερο- 4-5-1, τότε μπορεί να είχε ανησυχήσει την Εβερτον από πιο νωρίς. (ael -sports) Ούτως ή άλλως όμως ακόμα μια πολύ σημαντική εμπειρία προστέθηκε σε αυτές που θα αποκτήσουν φέτος οι «βυσσινί» και -ας μην ξεχνάμε- πως και η πρόκριση είναι πάντα ανοιχτή!

Δεν υπάρχουν σχόλια: