Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2007

Η ΑΕΛ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΠΟΤΕ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ

Ήταν μόλις τρία χρόνια μετά την ίδρυσή της. Το 1967, ο Απόστολος Καλδάρας γράφει τη μουσική και ο Σταμάτης Κόκκοτας ερμηνεύει ένα τραγούδι που μέχρι και σήμερα ακολουθεί την πορεία της. Ένα τραγούδι που πιστοποιεί κάθε σκέψη, μεγεθύνει κάθε στόχο και οδηγεί κάθε ρομαντικό. «Μ’ ένα όνειρο τρελό, όνειρο απατηλό…».

Έτσι ξεκίνησε, έτσι συνέχισε, αυτό τραγούδησε στην Αγγλία! Η Λάρισα δεν σταμάτησε ποτέ να ονειρεύεται. Ακόμα κι όταν το όνομά της διαπομπευόταν στις μικρές κατηγορίες, τα πολυτελέστερα των σαλονιών αποτελούσαν το στόχο. Έπεσε, άγγιξε το μηδέν, όμως «στόχευσε το φεγγάρι. Ακόμα κι αν δεν το πετύχεις θα προσγειωθείς στα αστέρια», όπως είχε πει ο Λες Μπράουν.


Η Λάρισα χρειάστηκε μια δεκαετία για να κλείσει τον κύκλο της στις μικρές κατηγορίες. Δεν τόλμησε να κοιτάξει το φεγγάρι, δεν σήκωσε το βλέμμα προς τα αστέρια για να μην ζαλιστεί. Βήμα-βήμα και μέρα προς μέρα, έγινε το ρητό του Κώστα Πηλαδάκη, του Νίκου Ληράκη και του Γιώργο Δώνη. Τώρα, όμως, μοιάζει να είναι πιο κοντά τους από ποτέ. Από τη Γ’ εθνική στην Β’, από εκεί στην μεγάλη κατηγορία, μετά κυπελλούχος Ελλάδας και τώρα στους ομίλους. Η Ευρώπη που την είχε γνωρίσει στη δεκαετία του ’80 άνοιξε ξανά τα σύνορά της. Για ένα λεπτό… Τα άνοιξε; Όχι ακριβώς, αφού πολλά άλλαξαν στα χρόνια της ανυποληψίας για τη Λάρισα. Πολλά, εκτός από το όνειρό της.

Το αλογάκι της Γηραιάς Ηπείρου!


Ήταν κατακαλόκαιρο. Στον κάμπο δεν χρειάζονται ακραία καιρικά φαινόμενα για να αγγίξει το θερμόμετρο καυτές θερμοκρασίες. Στις 26 Ιουνίου, ο υδράργυρος ανέβαινε και ανέβαινε… Η Λάρισα υποδεχόταν τον Μακεδονικό, κερδίζει 3-1 και κατακτώντας τη δεύτερη θέση, πανηγυρίζει την πρώτη της έξοδο στο κύπελλο UEFA. Με σκόρερ τους Βαλαώρα και Κμίετσικ η ΑΕΛ βγαίνει στην Ευρώπη και οι οπαδοί της μπαίνουν στα… σιντριβάνια για να το πανηγυρίσουν. Πρώτος αντίπαλος η ουγγρική Χόνβεντ. Στις 14 Σεπτεμβρίου, η Λάρισα υποδέχεται την Χόνβεντ και επικρατεί 2-0 με γκολ των Μαμουλίδη και Κμίετσικ. Στον επαναληπτικό, όμως, η άπειρη για τα ευρωπαϊκά σαλόνια θα χάσει την πρόκριση. Με δύο γκολ του Ντάικα το ματς πάει στην παράταση και ο ίδιος παίκτης γκρεμίζει οριστικά τις ελπίδες για κάτι περισσότερο με γκολ στο 114’.

Τα γενέθλια των 20 χρόνων είναι σημαντικά για οποιονδήποτε άνθρωπο. Έρχονται διαφορετικές προτεραιότητες, διαφορετική νοοτροπία, ωριμότητα και νέες προκλήσεις. Τα 20 χρόνια από την ίδρυσή της η Λάρισα τα γιορτάζει με… ξένους καλεσμένους. Στο κύπελλο κυπελλούχων της σεζόν 1984-85 η μία διάκριση ακολουθεί την άλλη. Στον πρώτο γύρο η ουγγρική Σίοφοκ δεν θα καταφέρει να κερδίσει στην έδρα της την ΑΕΛ (1-1) και θα ηττηθεί 2-0 στο Αλκαζάρ. Σκόρερ της μεγάλης πρόκρισης ήταν ο Κμίετσικ στο 30’ και ο Βαλαώρας στο 69’.

Να περάσει ο επόμενος; Ας περάσει… Η φημισμένη εκείνη την εποχή Σερβέτ εμφανίζεται στον δρόμο της Λάρισας, αλλά λιώνει σαν ελβετικό τυρί στο Αλκαζάρ. Η Λάρισα κερδίζει 2-1 με γκολ των Άνταμτσικ και Κμίετσικ που ανατρέπουν το 0-1 του πρώτου ημιχρόνου. Στην Ελβετία, οι γηπεδούχοι πιστεύουν σε εύκολη πρόκριση, αλλά βρίσκουν μπροστά τους έναν ανίκητο Γιώργο Πλίτσης, που κρατάει το μηδέν και δίνει στην ευκαιρία στον Γιάννη Βαλαώρα να σκοράρει στο 61’ και να αλλάξει τις ισορροπίες του αγώνα.

Επόμενος σταθμός τα προημιτελικά, επόμενος αντίπαλος η Δυναμό Μόσχας. Στις 6 Μαρτίου, η Λάρισα υποδέχεται τη ρωσική ομάδα και παρά τις ευκαιρίες δεν καταφέρνει να σκοράρει. Το 0-0 αφήνει ανοικτούς λογαριασμούς για τον επαναληπτικό για τον επαναληπτικό στην παγωμένη Τιφλίδα, λόγω των κάκιστων καιρικών συνθηκών στη Μόσχα. Η Λάρισα ηττάται 1-0 από τους γηπεδούχους και το γκολ του Φομίτσιοφ στο 61’ είναι εκείνο που τελειώνει την πορεία της.

Ένα χρόνο μετά, η Λάρισα θα αγωνιστεί και πάλι στο κύπελλο κυπελλούχων, ως κάτοχος του τροπαίου. Αντιμετωπίζει στον πρώτο γύρο τη μεγάλη Σαμπντόρια και βλέπει τον Μαντσίνι στο 85’ να ισοφαρίζει το γκολ του Μητσιμπόνα και να μειώνει τις ελπίδες πρόκρισης. Στον επαναληπτικό, η ιταλική ομάδα κερδίζει 1-0 με γκολ και πάλι του Μαντσίνι λίγο πριν εκπνεύσει το πρώτο ημίχρονο.

Τελευταία ευρωπαϊκή περιπέτεια, το κύπελλο πρωταθλητριών. Η – ναι – πρωταθλήτρια, Λάρισα του 1988 υποδέχεται την Ξαμάξ στον πρώτο γύρο της διοργάνωσης. Ο Ζιώγας ανοίγει το σκορ πολύ νωρίς στο παιχνίδι, αλλά η ισοφάριση στο 67’ από τον Χέρμαν παγώνει το Αλκαζάρ. Ο Μητσιμπόνας στο 90’ δίνει άλλο νόημα στον επαναληπτικό και η Λάρισα ταξιδεύει στην Ελβετία για να επαναλάβει τον θρίαμβο του ’84. Εκεί θα αποκλειστεί με τον πλέον οδυνηρό τρόπο. Ο Καραπιάλης στο 58’ θα δώσει ελπίδες πρόκρισης, όμως μέσα σε δέκα λεπτά οι γηπεδούχοι θα φέρουν τα πάνω-κάτω και θα ισοφαρίσουν το σκορ του πρώτου αγώνα. Το ματς οδηγείται στα πέναλτι και οι Ελβετοί θα πάρουν την πρόκριση με 3-0.

Παροδική επιστροφή!

Πριν ο Αντσούε σκοράρει στον τελικό του κυπέλλου και στείλει τη Λάρισα στα ευρωπαϊκά σαλόνια, είχε προηγηθεί μια αποτυχημένη απόπειρα… Το καλοκαίρι του 2006 η ΑΕΛ δηλώνει συμμετοχή στο Intertoto και κληρώνεται να αντιμετωπίσει την Καϊσέρισπορ. Το πρώτο ματς διεξάγεται στον Βόλο και λήγει ισόπαλο 0-0, ενώ στον επαναληπτικό η τουρκική ομάδα θα κερδίσει 2-0 και θα τελειώσει πρόωρα το όνειρο των Λαρισαίων για συμμετοχή σε ευρωπαϊκή διοργάνωση.


Δεν υπάρχουν σχόλια: