Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007

ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ: "ΤΟ ΑΛΟΓΑΚΙ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ΚΑΙ Η ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ"

ΤΙ είν’ η Λάρισα; Μην είναι ο κάμπος; Μην είναι τα ψηλά βουνά, το όρθιο γιοφύρι;
Οι οπαδοί της Εβερτον στο ιστορικό και φημισμένο «Γκούντισον Παρκ» αλλά και η πλειοψηφία των παικτών και των παραγόντων αγνοούσαν την ονομασία «Λάρισα», την προέλευσή της, την ύπαρξή της γενικά.
Εβλεπαν μια ομάδα με μια παράξενη φανέλα που είχε κι ένα αλογάκι, και τους θύμιζε κουτάκια μπίρας απ’ αυτά που προσέχουν μόνο στην αρχή, γιατί στο τέλος είναι σκνίπα και δεν τα ξεχωρίζουν καν.
Αυτή η ομάδα με το αλογάκι, που είναι κάμπος και ψηλά βουνά μαζί, έκανε τους «εφοπλιστές» της Εβερτον να… ψάχνουν τις τσέπες τους όταν μείωσε στο 65ο λεπτό με το έξοχο γκολ του Κλέιτον κι άρχισε να πιέζει ασφυκτικά για να ισοφαρίσει μέσα στο Λονδίνο!
«Για κοίτα με στα μάτια λοιπόν και εξηγήσου»!
Εξηγήθηκαν λοιπόν στο τέλος. Πρώτος, ο προπονητής της Εβερτον, Ντέιβιντ Μπόγιες:
«Ο αντίπαλος με εξέπληξε. Ούτε που περίμενα τέτοια αντίδραση. Το ματς κρεμόταν σε μια κλωστή. Τελικά πετύχαμε εμείς τρίτο γκολ και δεν έγινε το 2-2…».
Αυτή η ομάδα με το αλογάκι στη φανέλα πήρε στο τέλος το μπιζάρισμα της πάντα δύσκολης αγγλικής εξέδρας. Γιατί δεν είδαν… τσουρουκάδες να πετάνε την μπάλα δώρο στο γάμο του Καραγκιόζη, δεν είδε τρομαγμένα γατάκια να πέφτουν στο χορτάρι ημιλιπόθυμα, δεν είδε κλεψιές στο παιχνίδι, αλλά θαρραλέους αντιπάλους να παίζουν στα ίσα, να κυνηγάνε το γκολ, να βγαίνουν μπροστά ακόμα και μετά το 3-1.
Η Λάρισα, έτσι; Η Λάρισα… Που είχε να βγει στην Ευρώπη καμιά εικοσαριά χρόνια…


Νέα Σμύρνη… Νέα Σμύρνη… Δηλαδή είναι μια… καινούργια Σμύρνη. Τι να είναι πάλι αυτό;
Οι Σουηδοί της Χέλσινγκμποργκ ήταν αυτοί που έψαχναν το περίφημο «τι είναι τούτο».
Τους είπαν ότι είναι «γειτονιά της Αθήνας, με μια περίφημη πλατεία που έχει τον καλύτερο καφέ και το καλύτερο παγωτό καϊμάκι».
Στην αρχή είπαν ένα απλό «α». Μετά, στο τέλος, είπαν… «ααααααα», γεμάτο θαυμασμό.
Κι αυτό το «ααααααα» ήταν ανυπόκριτο όταν διαπίστωσαν ότι «αυτή η ομάδα από τη συνοικία κάνει σπουδαία πράγματα».
Κι ήταν γεμάτο θαυμαστικά όταν είδαν (;) το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ γκολ του Φανούρη Γουνδουλάκη στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους.
Το «ααααα» έγινε αυτομάτως «ωωωωωω» κι όλοι είπαν αμέσως «σαν του Μάρκο φαν Μπάστεν!»
Ακόμα και ο πολυταξιδεμένος Χένρικ Λάρσον, που έχει δει (και κάνει κι ο ίδιος) πολλά, το είπε χωρίς δισταγμό:
«Α, μεγάλο γκολ! Σπουδαίο! Εννιά στις δέκα φορές σε τέτοιες περιπτώσεις η μπάλα φεύγει στο… δρόμο!».
Κι αν ο ίδιος δεν φρόντιζε να χωθεί σαν το χέλι στο 83’, ο Πανιώνιος, αυτή η «ομάδα της συνοικίας με τη μεγάλη πλατεία», που έλεγαν και οι Σουηδοί, θα πανηγύριζε ένα ακόμα ευρωπαϊκό διπλό, όπως στη Γαλλία.


Τι θέλει να πει ο… ποιητής μιλώντας για την ομάδα με το αλογάκι «σαν κουτάκι μπίρας» και την άλλη ομάδα «από τη συνοικία με τη μεγάλη πλατεία με τους καφέδες και το καϊμάκι»;
Οτι οι «απέναντι», τους οποίους χρόνια ολόκληρα οι ομάδες μας αντιμετώπιζαν με δέος -αν όχι γονυπετείς- δεν είναι ο στρατός του… Τζένγκις Χαν!
Έχουν κι αυτοί σάρκα και οστά, αίμα στις φλέβες, δύο πόδια, δύο χέρια, ένα κεφάλι.
Ηταν μόνο θέμα προγραμματισμού, συνέπειας, ψυχισμού, πίστης αλλά και οράματος.
Αυτό κάνει -αυτό πρέπει να κάνει- ο Πανιώνιος, η Λάρισα, ο καθείς δηλαδή, και ό,τι βγει. Για τη χαρά του παιχνιδιού, την οποία τουλάχιστον η μόνη χαμένη, η Λάρισα, την πήρε όλη…
Αυτήν που δεν πήρε η ΑΕΚ (παρά το ισόπαλο 1-1) γιατί η ίδια δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων. Απλά…
Βέβαια άλλο οι εντυπώσεις κι άλλο το ψυχρό ταμπλό, που δεν γράφει συναισθήματα (όπως έγινε τη νύχτα της Τετάρτης στη Μαδρίτη με τον εκπληκτικό Ολυμπιακό κόντρα στη Ρεάλ).


Αλλά και σκέτο το ταμπλό να δούμε στα του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, μια χαρά!
Μια μεγάλη σε έκταση νίκη του Παναθηναϊκού επί της Αμπερντίν (3-0), δύο ισοπαλίες της ΑΕΚ και του Πανιωνίου, η ήττα της Λάρισας στο Λονδίνο.
Μια χαρά…
Το επιβεβαιώνει κι ο άλλος πίνακας, ο συγκεντρωτικός της ΟΥΕΦΑ.
Η Ελλάδα που συνεχίζει με έξι ομάδες (!), έχει περάσει τη Νορβηγία (δύο ομάδες) και κυνηγάει την Ελβετία (δύο) και τη Βουλγαρία (που δεν έχει ομάδες), την οποία προσπερνάμε με οκτώ ποντάκια!
Ναι, το όραμα έλειπε. Κι άνθρωποι όπως ο Δώνης και ο Λίνεν μπορούν να το δώσουν απλόχερα!
Πάμε παρακάτω τώρα. Για να σταθεροποιηθούμε, πρέπει να δώσουμε δυνατή κλοτσιά στη μιζέρια, που η ρημάδα έχει πολλά πόδια…ael-sports

Δεν υπάρχουν σχόλια: