Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007

ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΑΡΜΟΛΥΠΗΣ

Στον αγώνα της ΑΕΛ με τη Ζενίτ αποδείχθηκε ότι η απόσταση ανάμεσα στη μεγαλύτερη νίκη στην ιστορία των «βυσσινί» και στην πρώτη ευρωπαϊκή εντός έδρας ήττα (όπως ήταν και η κατάληξη του ματς) ήταν τελικά μηδαμινή και αυτό είναι που... τρελαίνει παίκτες και τεχνικό τιμ.

Η επόμενη μέρα του 2-3 βρήκε τους Λαρισαίους σε κατάσταση χαρμολύπης! Από τη μια αισθήματα ικανοποίησης για την εμφάνιση και από την άλλη στενοχώρια γιατί και πάλι η υπερπροσπάθεια δεν έφερε βαθμολογικό όφελος. Ο Γιώργος Δώνης, ο οποίος μετά το ματς στα αποδυτήρια έδωσε μπράβο και συγχαρητήρια στους παίκτες του, σε πηγαδάκι μετά την προπόνηση στάθηκε σε εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες που όμως αποδείχθηκαν τελικά καθοριστικές. Στο γεγονός για παράδειγμα ότι είχε ήδη σηκώσει Φέρστερ και Γκίκα για προθέρμανση, ώστε να τους βάλει στο ματς γύρω στο 75 και να γυρίσει το σύστημα σε 5-4-1, αλλά τον... πρόλαβε το γκολ του Ζιριανόφ στο 71.

Αλλά και σε μια... διαβολική σύμπτωση: Ακριβώς πριν από το 2-2 ο Ντικ Αντβοκαατ είχε ήδη έτοιμη την αλλαγή του Πρόγκρεμπνιακ, ο οποίος τελικά κέρδισε την κεφαλιά, από την οποία ξεκίνησε το γκολ του Ζιριανόφ!

Η πλειονότητα των παικτών είδε το αποτέλεσμα ως μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία για μια τεράστια επιτυχία. «Αδικούμε τους εαυτούς μας τελικά» σχολίαζαν ορισμένοι, μην μπορώντας να συνειδητοποιήσουν πως ό,τι έχτισαν στα είκοσι πρώτα λεπτά του β ημιχρόνου, ανατρέποντας το εις βάρος τους 0-1, « γκρεμίστηκε» λόγω στιγμιαίας αδράνειας.

Αναγκαστικά η προσοχή πλέον έχει στραφεί εξ ολοκλήρου στο αυριανό ματς με τον Ηρακλή στο Καυτανζόγλειο.Το ερώτημα είναι κατά πόσο η ΑΕΛ θα μπορέσει να πιάσει εμφάνιση ανάλογη με αυτή κόντρα στη Ζενίτ γιατί σε μια τέτοια περίπτωση δεν μπορεί παρά να φύγει με αποτέλεσμα από τη Θεσσαλονίκη. Σε ό,τι αφορά την 11άδα λογικά θα γίνουν κάποιες αλλαγές, περιορισμένες πάντως, ούτως ώστε να φρεσκαριστεί η ομάδα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: