ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΗΣ SUPERLEAGUE"

ΚΑΛΗΜΕΡΑ σας. Η σημερινή συνεδρίαση της Superleague ίσως και να ’ναι η τελευταία ευκαιρία για να κοιτάξει επιτέλους μπροστά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και να κλείσει άπαξ και διά παντός (που ’λεγαν και οι παλιοί) τη μεγαλύτερη πληγή του: τη διαιτησία. Οι πρόεδροι των ποδοσφαιρικών εταιρειών, αυτοί δηλαδή που πληρώνουν επενδύοντας στη δυναμική (;) του προϊόντος, καλούνται να αποδείξουν ότι μπορούν να χτυπήσουν τη γροθιά στο μαχαίρι. Τα δείγματα γραφής στο χώρο της διαιτησίας είναι άθλια όποια οπτική κι αν επιλέξει κανείς. Και η λύση είναι μία: η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΣΤΗ SUPERLEAGUE. Η ευθύνη των ανθρώπων που τη διοικούν και με την ΕΠΟ να παραχωρεί την εξουσία της.

Θα γίνει αυτό; Θα έχουμε κάθε λόγο να αισιοδοξούμε. Δεν θα γίνει αυτό; Ξεχάστε τα όλα κι ετοιμαστείτε να δείτε στις υπόλοιπες 24 αγωνιστικές του πρωταθλήματος ακόμη χειρότερα! Ετοιμαστείτε να φρίξετε! Κι ετοιμαστείτε να δείτε και να ακούσετε τους προέδρους των ομάδων να φωνάζουν και να σκούζουν για τη διαιτησία. Αυτοί δηλαδή που δεν θα τολμήσουν σήμερα (γιατί προσωπικά δεν είμαι αισιόδοξος ότι θα βρουν τα κότσια να το κάνουν) θα είναι αυτοί που θα αντιμετωπίζουν τη διαιτησία είτε ως πραγματική αιτία είτε ως άλλοθι για την αποτυχία της ομάδας τους ή όλου του συστήματος. Του συστήματος το οποίο οι ίδιοι έστησαν για την αναβάθμιση (υποτίθεται) του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Ο Κώστας Πηλαδάκης έκανε μια αρχή και το δέον γενέσθαι αφορά στη συνέχισή της. Αλλιώς μας πήρε το ποτάμι, μας πήρε ο ποταμός. Ενας ποταμός που θα γίνει χείμαρρος και καταρράκτης μέχρι το τέλος της περιόδου. Οι πρόεδροι καλούνται σήμερα να αναλάβουν τις (ιστορικές) ευθύνες που τους αναλογούν απέναντι στις ομάδες τους, στους ποδοσφαιριστές, στον κόσμο, απέναντι στο ίδιο το ποδόσφαιρο. Είναι απολύτως αναγκαίο να εκμεταλλευτούν το εκτόπισμά τους (σε όλα τα επίπεδα της ελληνικής δημόσιας ζωής) και να λύσουν το γόρδιο δεσμό που ταλαιπωρεί την μπάλα χρόνια τώρα.

Ας μην τη σπαταλήσουν και αυτήν την ευκαιρία και ας (όσο κοινότοπο και αν ακούγεται) ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΝ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥΣ. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Τούτη την ώρα έχουμε τρυπήσει τον πάτο του βαρελιού. Και να θυμούνται και κάτι άλλο οι πρόεδροι: Χωρίς ρήξεις ποτέ δεν επιτεύχθηκε θετικό αποτέλεσμα. Και για να προχωρήσουν σε ρήξεις πρέπει να είναι έτοιμοι οι ίδιοι μέσα τους. Αλλιώς ας παραμείνουν στο ίδιο έργο θεατές. Κι ας σιγοτραγουδούν (γιατί για φωνές δεν θα τους παίρνει) το τραγούδι του Λαυρέντη τότε με τους Τερμίτες: «Γιατί οι αρκούδες μόλις μασήσουν όλες τις φλούδες θα ξαναφύγουν πάλι όπως ήρθαν, σαν πεταλούδες. Κι εσύ κλεισμένος σ’ ένα κρεβάτι ασβεστωμένος, θα καβγαδίζεις μικροκαβγάδες με δράκου μένους…». ael-sports